Ο FranciscoTarrega, συνθέτης και κιθαρίστας της ρομαντικής περιόδου, γεννήθηκε στις 21 Νοεμβρίου του έτους 1852, στη Βιγιαρεάλ, Επαρχία Καστεγιόν (Villarreal, Province of Castellón) στην Ισπανία. Με καταγωγή από πατέρα μουσικό- κιθαρίστα, η ενασχόληση με τη μουσική ξεκίνησε από τα παιδικά του ακόμη χρόνια: όταν ο πατέρας του έλειπε έπαιρνε την κιθάρα του και προσπαθούσε να αναπαράγει τις υπέροχες μουσικές που άκουγε από αυτόν.
Ενώ ήταν παιδί, ξέφυγε από την παραμάνα του και έπεσε σε ένα αρδευτικό κανάλι με αποτέλεσμα να τραυματίσει σοβαρά τα μάτια του. Από φόβο μήπως ο FranciscoTarrega μείνει τυφλός, ο πατέρας του αποφάσισε να μετακομίσουν οικογενειακά στο CastellondelaPlana, ώστε ο Francisco Tarrega να λάβει μουσικές γνώσεις. Ακόμη κι αν τυφλωνόταν, θα μπορούσε μέσω της μουσικής, να εξασφαλίσει τα προς το ζην στην ενήλικη ζωή του. Εξάλλου, οι πρώτοι του δάσκαλοι Eugeni Ruiz και Manuel González ήταν τυφλοί!
Το έτος 1865 και σε ηλικία 13 χρονών, ο FranciscoTarrega ενώθηκε με μια ομάδα Ρομά και έζησε κάποιο διάστημα μαζί τους, φεύγοντας για την Valencia. Επέστρεψε μόνο όταν τον αναζήτησε και τον εντόπισε ο πατέρας του. Στην ηλικία των 22 χρόνων ξεκινάει τις σπουδές στη μουσική ακαδημία της Μαδρίτης, οπότε αποφασίζει να αφοσιωθεί στην μελέτη της κιθάρας, εγκαταλείποντας την καριέρα στο πιάνο. Έβγαζε τα προς το ζην, μέσω της σύνθεσης και διοργανώνοντας κονσέρτα, στα οποία παρουσίαζε τα έργα του.
Για να επεκτείνει το ρεπερτόριο του ο FranciscoTarrega , εξασκώντας τις σημαντικές γνώσεις του για τη μουσική, σύντομα άρχισε να διασκευάζει για κιθάρα έργα που είχαν γραφεί για πιάνο, όπως του Μπετόβεν, Σοπέν, Μέντελσον και άλλων.
Το συνθετικό ύφος του Tárrega ήταν παρόμοιο με τις γενικές τάσεις που επικρατούσαν κατά το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα. Ένας βιρτουόζος στο όργανό του, ήταν γνωστός ως "Sarasate της κιθάρας". Μάλιστα, ο Tárrega θεωρείται ότι έχει θέσει τα θεμέλια για την κλασική κιθάρα στον 20ο αιώνα και για την αύξηση του ενδιαφέροντος για την κιθάρα ως μουσικό όργανο.
Εντούτοις, ήταν εξαιρετικά ντροπαλός και απέφευγε να παίζει μπροστά σε πολύ κόσμο. Ήθελε να τον ακούν μόνο οι στενότεροι φίλοι και συγγενείς του. Μερικοί πιστεύουν ότι αυτό ήταν επειδή είχε μάθει να παίζει χωρίς να χρησιμοποιεί τις απαραίτητες για ένταση στον ήχο, ειδικές επινυχίδες. Άλλοι λένε ότι η επιθυμία –συστολή του οφειλόταν στο τραύμα της παιδικής ηλικίας του στα μάτια.
Όπως και πολλοί σύγχρονοι του, για παράδειγμα ο φίλος του Isaac Albeniz, ο Tárrega συνδύαζε την επικρατούσα ρομαντική τάση στην κλασική μουσική με ισπανικά folk στοιχεία και διασκεύαζε πολλά κομμάτια για πιάνο. Το συνθετικό του έργο αποτελείται από 78 πρωτότυπες μελωδίες και 120 μεταγραφές – διασκευές έργων πιάνου για κιθάρα, κυρίως για δική του χρήση.. Το "Excerpt from Recuerdos de la Alhambrahe" ήταν το τελευταίο κομμάτι του ροκ συγκροτήματος των ΗΠΑ Illusion στο τελευταίο τους άλμπουμ «If It's So» και εκτελέστηκε από τον κιθαρίστα τους Richie Cerniglia. Η μουσική του ενέπνευσε επίσης τον Mike Oldfield στη διαμόρφωση της σπουδής του Tárrega για το "Recuerdos de la Alhambra" για το soundtrack της ταινίας The Killing Fields.
Μία όμως μελωδία του που ακούγεται περί τις δύο δισεκατομμύρια φορές την ημέρα ή περίπου 20.000 φορές ανά δευτερόλεπτο. Δεν είναι άλλη από αυτή που χρησιμοποιεί η Nokia για τον βασικό ήχο κλήσης των τηλεφώνων της και η οποία ακούστηκε για πρώτη φορά σε διαφήμιση της εταιρίας το 1992. Το 1994 βρισκόταν στη λίστα των ήχων κλήσης του κινητού 2110, με το όνομα «Type 7», ενώ σήμα κατατεθέν της εταιρίας έγινε το 1999 όταν μετονομάστηκε σε «Nokia tune». Ο ήχος κλήσης και γενικά η μελωδία, που χρησιμοποιείται επίσης σε διαφημιστικά σποτ, βασίζεται στο έργο Gran Vals του Tárrega. Η Nokia αγόρασε τα δικαιώματα της μουσικής, με τη δικαιολογία ότι αυτή την έκανε διάσημη.
Ακούστε το Nokia tune
Ακούστε και το Gran Vals του Tárrega
Ενώ ήταν παιδί, ξέφυγε από την παραμάνα του και έπεσε σε ένα αρδευτικό κανάλι με αποτέλεσμα να τραυματίσει σοβαρά τα μάτια του. Από φόβο μήπως ο FranciscoTarrega μείνει τυφλός, ο πατέρας του αποφάσισε να μετακομίσουν οικογενειακά στο CastellondelaPlana, ώστε ο Francisco Tarrega να λάβει μουσικές γνώσεις. Ακόμη κι αν τυφλωνόταν, θα μπορούσε μέσω της μουσικής, να εξασφαλίσει τα προς το ζην στην ενήλικη ζωή του. Εξάλλου, οι πρώτοι του δάσκαλοι Eugeni Ruiz και Manuel González ήταν τυφλοί!
Το έτος 1865 και σε ηλικία 13 χρονών, ο FranciscoTarrega ενώθηκε με μια ομάδα Ρομά και έζησε κάποιο διάστημα μαζί τους, φεύγοντας για την Valencia. Επέστρεψε μόνο όταν τον αναζήτησε και τον εντόπισε ο πατέρας του. Στην ηλικία των 22 χρόνων ξεκινάει τις σπουδές στη μουσική ακαδημία της Μαδρίτης, οπότε αποφασίζει να αφοσιωθεί στην μελέτη της κιθάρας, εγκαταλείποντας την καριέρα στο πιάνο. Έβγαζε τα προς το ζην, μέσω της σύνθεσης και διοργανώνοντας κονσέρτα, στα οποία παρουσίαζε τα έργα του.
Για να επεκτείνει το ρεπερτόριο του ο FranciscoTarrega , εξασκώντας τις σημαντικές γνώσεις του για τη μουσική, σύντομα άρχισε να διασκευάζει για κιθάρα έργα που είχαν γραφεί για πιάνο, όπως του Μπετόβεν, Σοπέν, Μέντελσον και άλλων.
Το συνθετικό ύφος του Tárrega ήταν παρόμοιο με τις γενικές τάσεις που επικρατούσαν κατά το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα. Ένας βιρτουόζος στο όργανό του, ήταν γνωστός ως "Sarasate της κιθάρας". Μάλιστα, ο Tárrega θεωρείται ότι έχει θέσει τα θεμέλια για την κλασική κιθάρα στον 20ο αιώνα και για την αύξηση του ενδιαφέροντος για την κιθάρα ως μουσικό όργανο.
Εντούτοις, ήταν εξαιρετικά ντροπαλός και απέφευγε να παίζει μπροστά σε πολύ κόσμο. Ήθελε να τον ακούν μόνο οι στενότεροι φίλοι και συγγενείς του. Μερικοί πιστεύουν ότι αυτό ήταν επειδή είχε μάθει να παίζει χωρίς να χρησιμοποιεί τις απαραίτητες για ένταση στον ήχο, ειδικές επινυχίδες. Άλλοι λένε ότι η επιθυμία –συστολή του οφειλόταν στο τραύμα της παιδικής ηλικίας του στα μάτια.
Όπως και πολλοί σύγχρονοι του, για παράδειγμα ο φίλος του Isaac Albeniz, ο Tárrega συνδύαζε την επικρατούσα ρομαντική τάση στην κλασική μουσική με ισπανικά folk στοιχεία και διασκεύαζε πολλά κομμάτια για πιάνο. Το συνθετικό του έργο αποτελείται από 78 πρωτότυπες μελωδίες και 120 μεταγραφές – διασκευές έργων πιάνου για κιθάρα, κυρίως για δική του χρήση.. Το "Excerpt from Recuerdos de la Alhambrahe" ήταν το τελευταίο κομμάτι του ροκ συγκροτήματος των ΗΠΑ Illusion στο τελευταίο τους άλμπουμ «If It's So» και εκτελέστηκε από τον κιθαρίστα τους Richie Cerniglia. Η μουσική του ενέπνευσε επίσης τον Mike Oldfield στη διαμόρφωση της σπουδής του Tárrega για το "Recuerdos de la Alhambra" για το soundtrack της ταινίας The Killing Fields.
Μία όμως μελωδία του που ακούγεται περί τις δύο δισεκατομμύρια φορές την ημέρα ή περίπου 20.000 φορές ανά δευτερόλεπτο. Δεν είναι άλλη από αυτή που χρησιμοποιεί η Nokia για τον βασικό ήχο κλήσης των τηλεφώνων της και η οποία ακούστηκε για πρώτη φορά σε διαφήμιση της εταιρίας το 1992. Το 1994 βρισκόταν στη λίστα των ήχων κλήσης του κινητού 2110, με το όνομα «Type 7», ενώ σήμα κατατεθέν της εταιρίας έγινε το 1999 όταν μετονομάστηκε σε «Nokia tune». Ο ήχος κλήσης και γενικά η μελωδία, που χρησιμοποιείται επίσης σε διαφημιστικά σποτ, βασίζεται στο έργο Gran Vals του Tárrega. Η Nokia αγόρασε τα δικαιώματα της μουσικής, με τη δικαιολογία ότι αυτή την έκανε διάσημη.
Ακούστε το Nokia tune
Ακούστε και το Gran Vals του Tárrega
της Mαρίας Ιακωβίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου