Η Νίσυρος είναι αυτό που λέμε «η χρυσή τομή»: ανάμεσα στη Ρόδο και στην Κω, το μικρό αυτό δωδεκανήσι των σχεδόν 42 τ. χλμ. και των χιλίων (περίπου) ψυχών έχει ό,τι ακριβώς λείπει από τους πολυδιαφημισμένους γείτονές του – και ακόμα περισσότερα.
Απολαμβάνει την ηρεμία, μακριά από πολύβουες τουριστικές ορδές, χαίρεται τους χαλαρούς ρυθμούς, τις ακρογιαλιές που πάντα θα έχουν τον χώρο που χρειάζεσαι χωρίς να... πνίγεσαι, τις βραδινές περατζάδες δίπλα στη θάλασσα, την άπλετη θέα από τα ορεινά χωριά. Και φυσικά το ηφαίστειο!
Τι κι αν δεν υπάρχει καταγεγραμμένη στα χρονικά κάποια έκρηξή του; Ολόκληρη η Νίσυρος είναι στην ουσία ένα ηφαίστειο, άθελά σου το νιώθεις κι εσύ κάτω απ' τα πόδια σου να δηλώνει την παρουσία του όταν βρεθείς να σεργιανίζεις στους καυτούς κρατήρες του...
Για να έρθεις μέχρι τη Νίσυρο θα ταξιδέψεις είτε με το πλοίο από τον Πειραιά (το ταξίδι διαρκεί από 12 έως και 15 ώρες, ανάλογα με το δρομολόγιο και τα λιμάνια που θα «πιάνει» το πλοίο) ή αεροπορικώς μέχρι τη Ρόδο ή την Κω και από εκεί με τοπικό δρομολόγιο (πλοίο ή δελφίνι) μέχρι το Μανδράκι, το λιμάνι της Νισύρου.
 |
| Στο Μοναστήρι του Αϊ- Γιάννη Θεολόγου, στα Νικιά. Φωτογραφία: Ηρακλής Μήλας |
Απάγκιο στο Μανδράκι
Το Μανδράκι είναι ο πιο μεγάλος οικισμός στη Νίσυρο. Εδώ είναι το λιμάνι που σε φέρνει το πλοίο, εδώ τα περισσότερα ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα δωμάτια, εδώ και τα πιο πολλά καταστήματα που θα βρεις στο νησί, για φαγητό, για ποτό, για ό,τι θέλεις να ψωνίσεις. Ένας μεγάλος παραλιακός δρόμος που ξεκινάει από το λιμάνι διασχίζει ολόκληρο τον οικισμό, περνάει από το κέντρο της προκυμαίας κι έπειτα διακλαδίζεται αριστερά και δεξιά ώσπου να καταλήξει στις παρυφές της Παναγιάς της Σπηλιανής, το μεγάλο προσκύνημα του νησιού.
 |
| Το Μανδράκι, όπως φαίνεται από τη Σπηλιανή. Στο βάθος η Κως. Φωτογραφία: Ηρακλής Μήλας |
Στο Μανδράκι αξίζει να κάνεις μια βόλτα στα στενορύμια του χωρίς συγκεκριμένο προορισμό, απλώς για να πάρεις μια γερή γεύση από το τοπικό του χρώμα: πλακόστρωτα δρομάκια (κάποια εξ αυτών ιδιαίτερα στενά όπου μετά βίας χωρούν δύο άνθρωποι!), σπίτια και πορτοπαράθυρα σε τόνους λευκού και μπλε, βοτσαλωτά διακοσμητικά σε αυλές και βεράντες, μαγαζάκια που ξεφυτρώνουν απρόσμενα σε γωνιές, μπαράκια με ψαγμένες μουσικές και ταβέρνες με εσωτερικές αυλές που σε προσκαλούν να τις ανακαλύψεις.
Στη μέση ακριβώς του οικισμού, εκεί που ο κεντρικός δρόμος χωρίζεται στα δύο, θα βρεις μια μικρή αμμουδιά που πολλοί προτιμούν για μια βουτιά στα γρήγορα, και γύρω της καφέ και μαγαζιά αναμνηστικών ειδών. Ο οικισμός γενικά ζει μέρα-νύχτα σε πολύ ήρεμους ρυθμούς· δεν θα βρεις ντίσκο και αφορμές για τρελό ξεσάλωμα (μα φυσικά δεν ήρθες μέχρι τη Νίσυρο γι' αυτό...). Στη συνοικία Λευκαντί, όμως, θα βρεις τα καλύτερα μπαράκια του νησιού, κάποια εξ αυτών με «εναλλακτικές» μουσικές που ίσως δεν περίμενες να ακούσεις και όλα σε απόσταση αναπνοής από το κύμα που σκάει δίπλα στα τραπεζάκια τους.
 |
| Περπατώντας σε κρατήρα του ηφαιστείου... Φωτογραφία: Ηρακλής Μήλας |
Στο Μανδράκι, οι περισσότεροι θα σου συστήσουν να επισκεφθείς την πλατεία της Ηλικιωμένης, στην καρδιά σχεδόν του οικισμού. Δεν βλέπει θάλασσα, απλώνει όμως τους ορίζοντές της στη γαστρονομική παράδοση της Νισύρου χάρη στις ταβέρνες που λειτουργούν εδώ, προσφέροντας καλό φαγητό και μάλιστα υπό «παχιά σκιάν» από τους πελώριους φίκους. Το όνομά της λένε πως το κληρονόμησε από τα παλιά τα χρόνια, όταν μόνο οι γεροντότεροι του νησιού επιτρεπόταν να συχνάζουν στα -τότε- καφενεία της.
Αξίζει, επίσης, να αφιερώσεις λίγο από τον χρόνο σου στα δύο μουσεία του χωριού, το Αρχαιολογικό και το Λαογραφικό, με ενδιαφέροντα εκθέματα από την ιστορία και την παράδοση του νησιού. Και τέλος, κάτι που πρέπει να θυμάσαι, ώστε να μην ξαφνιαστείς, είναι πως το Μανδράκι έχει κι αυτό τις... ώρες αιχμής του! Γύρω στις 10 κάθε πρωί φτάνουν από τη γειτονική Κω τα καραβάκια με τους (ως επί το πλείστον ξένους) τουρίστες, που έρχονται για να δουν από κοντά το ηφαίστειο. Για μερικά λεπτά ο κεντρικός δρόμος στο Μανδράκι κατακλύζεται από κόσμο, που όμως ξεκινάει άμεσα για το ηφαίστειο, για να επιστρέψει λίγο πριν από τις 2 όταν και τα πλοία αναχωρούν για το δρομολόγιο της επιστροφής.
 |
| Στην κεντρική πλατεία στα Νικιά, με το βοτσαλωτό και την εκκλησία της Παναγίας. Φωτογραφία: Ηρακλής Μήλας |
Μέγα προσκύνημα
Το πιο λαμπρό στολίδι στο Μανδράκι είναι ένα και το αναγνωρίζεις εύκολα: είναι το μεγάλο μοναστήρι της Παναγιάς της Σπηλιανής, από τα πιο σημαντικά προσκυνήματα στα Δωδεκάνησα μα και ευρύτερα στο Αιγαίο. Η μονή, σε ύψος περίπου 40 μ. πάνω από τη θάλασσα, είναι αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου και σε μεγάλο μέρος της είναι χτισμένη μέσα στο ίδιο το βουνό· εξ ου και «Σπηλιανή». Το καθολικό, μάλιστα, βρίσκεται ολόκληρο μέσα στον βράχο!
Το μοναστήρι πρωτοχτίστηκε τον 17ο αι., ωστόσο ένα κομμάτι του, τα τείχη που το περιβάλλουν, είναι πολύ παλαιότερο, κατασκευασμένο διά χειρός Ιωαννιτών ιπποτών από τη Ρόδο τον 14ο αι. Αξίζει να ανέβεις τα δεκάδες σκαλοπάτια του για να φτάσεις μέχρι το καθολικό και να δεις την (θαυματουργή όπως λέγεται) εικόνα της Παναγίας, αλλά και να απολαύσεις την καταπληκτική θέα στο Μανδράκι από τον περίβολο του ναού. Οι πιο λαμπρές μέρες του μοναστηριού, ωστόσο, είναι η περίοδος από τις 6 Αυγούστου μέχρι τον Δεκαπενταύγουστο. Κάθε μέρα συγκεντρώνονται εδώ γυναίκες απ' όλη τη Νίσυρο, οι Εννιαμερίτισσες όπως λέγονται, και ψάλλουν «το μοιρολόι της Μεγαλόχαρης», με την κορύφωση φυσικά να είναι το μεγάλο πανηγύρι ανήμερα της Κοίμησης.
 |
| Η Παναγιά η Θερμιανή, χτισμένη στην κοιλότητα ενός βράχου. Θα την βρεις πολύ κοντά στο χωριό Πάλοι. Φωτογραφία: Ηρακλής Μήλας |
Τιτάνες και κρατήρες
Στα αρχαία τα χρόνια, όταν οι άνθρωποι πάλευαν να εξηγήσουν τα ανεξήγητα ακόμα φυσικά φαινόμενα, έπλεκαν μύθους με θεούς και γίγαντες και απέδιδαν σ' εκείνους και στις υπερφυσικές δυνάμεις τους το καθετί που δεν μπορούσαν να ερμηνεύσουν με άλλο τρόπο. Το ίδιο έγινε και με τη Νίσυρο. Η ελληνική μυθολογία μας λέει, λοιπόν, πως κατά τη διάρκεια της Γιγαντομαχίας, όταν θεοί και Τιτάνες πολεμούσαν μεταξύ τους, ο Ποσειδώνας έκοψε με την τρίαινά του ένα κομμάτι από την Κω και το εκσφενδόνισε στον γίγαντα Πολυβώτη! Ο βράχος πέτυχε τον στόχο του, καταπλάκωσε τον γίγαντα κι εκείνος έκτοτε προσπαθεί να τον ξεφορτωθεί φυσώντας και ξεφυσώντας. Ο βράχος αυτός είναι η Νίσυρος και οι καπνοί που αναδύονται από τους ηφαιστειακούς κρατήρες δεν είναι τίποτα άλλο από τα χνώτα του Πολυβώτη.
 |
| Στα ορυχεία ελαφρόπετρας στο Γυαλί. Φωτογραφία: Ηρακλής Μήλας |
Οι επιστήμονες, από την άλλη, αποδίδουν τη δημιουργία του ηφαιστείου της Νισύρου στην τρομακτικά έντονη ηφαιστειακή δραστηριότητα που συγκλόνιζε τον ελλαδικό χώρο πριν από εκατομμύρια χρόνια. Σήμερα, το ηφαίστειο στη Νίσυρο θεωρείται «κοιμώμενο ενεργό», που σημαίνει πως κατά το παρελθόν έχει εκραγεί αρκετές φορές, ωστόσο η δράση του δεν έχει καταγραφεί στα ιστορικά χρονικά.
Στην ουσία ολόκληρη η Νίσυρος είναι ένα ηφαίστειο. Αυτό σημαίνει πως ο χώρος που μπορείς να επισκεφτείς και να «νιώσεις» το ηφαίστειο είναι στην ουσία κάποιοι από τους κρατήρες του.
 |
| Ο μεγαλύτερος κρατήρας του ηφαιστείου, με τις χαρακτηριστικές ατμίδες. Φωτογραφία: Ηρακλής Μήλας |
Ο μεγαλύτερος όλων και εκείνος που έρχονται να δουν τα τουριστικά πούλμαν είναι ο Στέφανος, περίπου 13 χλμ. από το Μανδράκι. Το τοπίο που συναντάς είναι απόκοσμο, μοναδικό για τα ελληνικά δεδομένα. Τα χρώματα εξαντλούν την παλέτα του κόκκινου, του κίτρινου, του μοβ, της ώχρας. Η ζέστη αρχίζει κι αυτή να τραβά την ανηφόρα, όσο πλησιάζεις στους κρατήρες γίνεται όλο και πιο «πηχτή». Αν έχεις δικό σου όχημα, προτίμησε να έρθεις ή νωρίς το πρωί ή αργά το απόγευμα, ώστε να αποφύγεις τις μεσημεριανές ώρες με τη μεγάλη ζέστη, αλλά και τα τουριστικά γκρουπ που, όσο να 'ναι, δεν θα σ' αφήσουν να απολαύσεις με την ησυχία σου το ασύλληπτο τοπίο (οι επισκέψεις τους διαρκούν περίπου 45').
Ο κρατήρας του Στέφανου, με σχήμα ελλειπτικό και μέγιστο άνοιγμα περίπου 330 μέτρα, υπολογίζεται πως δημιουργήθηκε τη 2η με 3η χιλιετία π.Χ. Τα χαρακτηριστικά του είναι τα έντονα χρώματα, κυρίως κίτρινο και κόκκινο, οι «ξεφυσίτρες» (ή ατμίδες), οι ρωγμές δηλαδή στο έδαφος απ' όπου αναδύονται καπνοί και κυρίως η έντονη μυρωδιά από θειάφι, που κυριεύει την αίσθηση της όσφρησης ήδη από μεγάλη απόσταση. Μπορείς να περιηγηθείς σ' ολόκληρο το εύρος του κρατήρα, θυμήσου ωστόσο πως σε αρκετά σημεία υπάρχουν λάκκοι με λάσπη που κοχλάζει και καλό είναι να τους αποφύγεις, ενώ σε άλλα σημεία το έδαφος είναι αρκετά πορώδες και μπορεί να μη συγκρατεί το βάρος του ανθρώπινου σώματος (έχουν καταγραφεί περιστατικά στα οποία έχουν κολλήσει στο έδαφος παπούτσια και σαγιονάρες!).
 |
| Βοτσαλωτό σε περίβολο εκκλησίας στον Εμπορειό. Φωτογραφία: Ηρακλής Μήλας |
Κοντά στον Στέφανο υπάρχουν και άλλοι μικρότεροι κρατήρες, όπως ο Πολυβώτης. Υπάρχουν μάλιστα και κάποιοι αρκετά νεότεροι, που δημιουργήθηκαν μόλις τον 19ο αι. εξαιτίας της εσωτερικής δραστηριότητας του ηφαιστείου που, απ' ό,τι φαίνεται, δεν σταματά ποτέ.
Όταν αποφασίσεις να επισκεφτείς το ηφαίστειο φρόντισε να έχεις μαζί σου καπέλο, ανθεκτικά παπούτσια και φυσικά άφθονο νερό, ειδικά τώρα το καλοκαίρι (υπάρχει μια καντίνα που, όμως, κατακλύζεται από τουρίστες όταν έρχονται τα πούλμαν).
 |
| Η Παχιά Άμμος, η πιο αγαπημένη παραλία στη Νίσυρο. Φωτογραφία: Ηρακλής Μήλας |
Νικιά και Εμπορειός
Εκτός από το Μανδράκι, η Νίσυρος έχει τρεις ακόμα οικισμούς, δύο ορεινούς και έναν παραθαλάσσιο. Ο πιο μεγάλος από αυτούς είναι τα ορεινά Νικιά, ένα υπέροχο χωριό γύρω στα 14 χλμ. από το λιμάνι, που θα τα διανύσεις σε περίπου 20 λεπτά, δεδομένου ότι ο δρόμος μέχρι το χωριό είναι ανηφορικός, στενός και με αρκετές στροφές (όλοι οι οικισμοί εξυπηρετούνται και από τοπικά δρομολόγια με λεωφορείο). Το χωριό μοιάζει σαν να «αιωρείται» στην πλαγιά του βουνού, αγναντεύοντας το πέλαγος (και την Τήλο!). Πριν από κάποιες δεκαετίες τα Νικιά ήταν ένα χωριό ζωντανό, με αρκετό πληθυσμό και οικονομική δραστηριότητα. Επειτα ήρθε η μετανάστευση, πολλοί Νικιώτες ξενιτεύτηκαν στις ΗΠΑ και στην Αυστραλία, ενώ σήμερα επιστρέφουν μόνο οι γεροντότεροι ή σποραδικά κάποιοι «ξενιτεμένοι» για τις διακοπές τους· περίπου πενήντα είναι οι μόνιμοι κάτοικοι πια.
Το κεντρικό καλντερίμι του χωριού ξεκινά ακριβώς από την είσοδό του, μπροστά από ένα καφενείο και απέναντι από το -ένα και μοναδικό στην Ελλάδα- Ηφαιστειολογικό Μουσείο. Ακολουθώντας τη λιθόστρωτη στράτα φτάνεις μέχρι την Πόρτα, την κεντρική πλατεία των Νικιών με το ωραίο βοτσαλωτό που καλύπτει όλο σχεδόν το δάπεδο, τα όμορφα καφενεδάκια και τη μεγάλη εκκλησία των Εισοδίων. Από εδώ μπορείς να «χαθείς» στα λοιπά καλντερίμια και να βρεις πολλά σημεία με απίστευτη αφ' υψηλού θέα στον κρατήρα του Στέφανου. Οχι άδικα τα Νικιά καυχώνται (και) για τη θέα τους, από τη μια μεριά στο ηφαίστειο κι από την άλλη στο πέλαγος!
Πολύ κοντά στην είσοδο του χωριού, εκεί απ' όπου πήρες το κεντρικό καλντερίμι, βρίσκεται το σπίτι του σπουδαίου μουσικού Νίκου Παπάζογλου. Οποιον Νικιώτη συναντήσεις, ζήτησέ του να σ' το δείξει - ένα κόκκινο φουλάρι στολίζει ακόμα την πόρτα του κλειστού σήμερα σπιτιού.
Τέλος, μην παραλείψεις να επισκεφτείς και το Ηφαιστειολογικό Μουσείο (τηλ.: 22420 31400). Στεγάζεται στο παλιό σχολείο του χωριού και μέσα από εκθέματα, αναπαραστάσεις, βίντεο και επεξηγήσεις αφηγείται την ιστορία της δημιουργίας της Νισύρου, τις διεργασίες των ηφαιστείων και τη ζωή του ανθρώπου.
Το δεύτερο ορεινό χωριό της Νισύρου είναι ο Εμπορειός (8 χλμ. από το Μανδράκι). Το πιο ενδιαφέρον αξιοθέατο στο χωριό είναι η «σάουνα», μια μικρή σπηλιά ακριβώς στην εμπασιά του Εμπορειού, όπου μετά βίας χωράνε τρεις άνθρωποι.
Πρόκειται για μια κοιλότητα στον βράχο όπου θερμές αέριες μάζες δημιουργούν απίστευτα υψηλές θερμοκρασίες, σε βαθμό που δεν μπορείς να αντέξεις μέσα στη σπηλιά παρά ελάχιστα λεπτά. Αξίζει, επίσης, να κάνεις μια βόλτα στο χωριό και να εντοπίσεις τα παλιά αρχοντόσπιτα, να δεις την εκκλησία των Ταξιαρχών, το παλιό μεσαιωνικό φρούριο και, τέλος, να απολαύσεις ένα γεύμα ή τον καφέ σου με θέα την καλντέρα του ηφαιστείου.
Λουτρά και αμμουδιές
Οι παραθαλάσσιοι Πάλοι είναι ένα μικρό ψαροχώρι (5 χλμ. από το Μανδράκι), με αρκετές ψαροταβέρνες, μικρά καφέ και μια ωραία αμμουδιά που είναι μάλλον η καλύτερη παραλία στη Νίσυρο για οικογένειες. Βρίσκεται δίπλα ακριβώς στον κεντρικό δρόμο, έχει ξαπλώστρες και ομπρέλες, αν και μάλλον δεν θα τις χρειαστείς γιατί η πλούσια, παχιά σκιά από τα δέντρα εξασφαλίζει την απαραίτητη προστασία από τον ήλιο όλες τις ώρες.
Στην ανατολική έξοδο του χωριού θα δεις τα παλιά Λουτρά του Παντελίδη, ένα πελώριο συγκρότημα που γνώρισε κάποτε (μέχρι το 1930) μεγάλες δόξες ως υπερπολυτελές σπα, αλλά και καζίνο! Ακριβώς απέναντι από τα Λουτρά θα βρεις τη σπηλιά της Παναγιάς της Θερμιανής, μια μεγάλη κοιλότητα στον βράχο και μέσα του ένα εκκλησάκι δίπλα σε μια θερμή πηγή. Στον ίδιο χώρο λειτουργούσαν λουτρά από τη ρωμαϊκή εποχή, αλλά και ακόμη παλαιότερα, όπως μαρτυρά επιγραφή του 4ου π.Χ. αι. που βρέθηκε εδώ.
Η παραλία στους Πάλους είναι μια καλή επιλογή για μπάνιο, μα όχι και η μοναδική. Οι Χοχλάκοι, ακριβώς πίσω από τον βράχο της Σπηλιανής στο Μανδράκι, είναι μια εντυπωσιακή παραλία με χοντρό μαύρο βότσαλο και κρυστάλλινα νερά, χωρίς καμιά οργάνωση, αλλά με ανοίγματα στους βράχους όπου μπορείς να ξαποστάσεις απολαμβάνοντας την απαραίτητη σκιά.
Ομορφη παραλία είναι οι Λιες, λίγο μετά τους Πάλους, με σιμιγδαλένια άμμο, όμως η κορυφαία ίσως παραλία στη Νίσυρο είναι η Παχιά Αμμος. Για να φτάσεις έως εκεί θα πας στους Πάλους κι από κει θα ακολουθήσεις για 6 περίπου χλμ. τον δρόμο προς τα ανατολικά, ώσπου θα βρεις το σημείο με τη σήμανση για να αφήσεις το όχημά σου. Ακολουθεί περπάτημα για περίπου δέκα λεπτά και έφτασες στη μεγάλη αμμουδιά! Οργάνωση δεν υπάρχει ούτε για δείγμα, μα δεν χρειάζεται. Η άγρια ομορφιά του τοπίου και η πολυπόθητη απομόνωση σε αποζημιώνουν και με το παραπάνω!
Θέα από το αρχαίο οχυρό
Αν σου αρέσει η θέα στο πέλαγος από τη Σπηλιανή, ετοιμάσου για μια... δόση ακόμη πιο χορταστική: η θέα στο Αιγαίο από το Παλαιόκαστρο είναι ασύγκριτη και σίγουρα αξίζει την κοπιαστική ανάβαση μέχρις εδώ πάνω. Το οχυρό του Παλαιόκαστρου, πάνω από το μοναστήρι της Σπηλιανής, χτίστηκε ανάμεσα στον 6ο και τον 4ο π.Χ. αι., σχεδόν εξ ολοκλήρου από μαύρο γρανίτη. Ο χώρος είναι επισκέψιμος και μπορείς να έρθεις είτε ακολουθώντας το σηματοδοτημένο μονοπάτι από το Μανδράκι είτε με αυτοκίνητο.
Γυαλί: το νησάκι -ορυχείο
Το νησάκι Γυαλί παρεμβάλλεται ανάμεσα στη Νίσυρο και την Κω. Μπορεί να μην έχει μόνιμους κατοίκους, η κίνηση ωστόσο δεν του λείπει. Στα 4,5 τ. χλμ. της έκτασής του υπάρχουν ορυχεία εξόρυξης ελαφρόπετρας και περλίτη, όπου εργάζονται αρκετοί κάτοικοι της Νισύρου. Στο νησί έχουν ανακαλυφθεί ίχνη νεολιθικού οικισμού, καθώς και αρχαίοι τάφοι, αν και οι περισσότεροι επισκέπτονται το Γυαλί για τις αμμουδερές παραλίες του και το όμορφο τοπίο· ολόκληρο το νησί έχει ανακηρυχθεί, άλλωστε, Τοπίο Φυσικού Κάλλους. Αν δεν διαθέτεις φουσκωτό, μπορείς να επισκεφθείς το Γυαλί με κάποια από τις μονοήμερες εκδρομές που οργανώνουν τα τουριστικά γραφεία στο Μανδράκι.
ΔΙΑΜΟΝΗ
Στο Μανδράκι επιλέξτε για τη διαμονή σας τον πολυτελή ξενώνα «Λιοτρίδια» (22420 31580, www.nisyros-taliotridia.com) στο κέντρο του οικισμού ή το ξενοδοχείο «Πορφυρίς» (22420 31376, 31176, www.porfyrishotel.gr) με φωτεινά και άνετα δωμάτια.
Στο ορεινό χωριό Νικιά αξίζει να εμπιστευτείτε τις παραδοσιακές κατοικίες «Daphne & Maria Eliza» (22410 64288), ενώ στους Πάλους το «Mammis Apartments» (22420 31453, www.mammis.com), στην είσοδο του οικισμού και πολύ κοντά στην παραλία.
ΦΑΓΗΤΟ
Για μαγειρευτά, πλούσια θαλασσινά και προσεγμένες επιλογές τοπικής κουζίνας ενδείκνυται η ταβέρνα «Χοχλάκοι» (6945 876112) στο Μανδράκι. Πολύ καλή επιλογή είναι και η ψαροταβέρνα «Κλεάνθης» (22420 31484), δίπλα στο κύμα, με μεγάλη ποικιλία θαλασσινών και μεζέδων. Στον Εμπορειό αναζητήστε το «Μπαλκόνι του Εμπορειού» (22420 31607, balkoni-nisiros.com) με θέα στους ηφαιστειακούς κρατήρες, και την ταβέρνα «Απυριά» (22420 31377) με τοπικές σπεσιαλιτέ και καλές τιμές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου