Η ημιορεινή Βέσσα, 20 χιλιόμετρα νότια της Χίου, αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα ενός από τα μεσαιωνικά καστροχώρια του νησιού.
Το καστροχώρι της Βέσσας, ξεχωρίζει ως ένα από τα σημαντικά καμάρια της νότιας Χίου με λιγοστούς πάντα επισκέπτες.
Αποτελεί σπουδή στην οχυρωματική αρχιτεκτονική που δημιούργησαν με την επανακατάληψη της Χίου οι Γενουάτες, τον 14ο αιώνα. Η Βέσσα δημιουργήθηκε με την συνένωση 3 μικρότερων οικισμών και εκτείνεται σε μια μεγάλη κοιλάδα
περιστοιχισμένη από βουνά.
Η σφιχτή ρυμοτομία και τα πολλά ψηλά στενομέτωπα κτίριά της, θυμίζουν πύργους σε μικρογραφία.
Ο οχυρωματικός περίβολος του χωριού έχει μερικώς διασπαστεί, ωστόσο το
χωριό διατηρεί την αρχιτεκτονική και πολεοδομική του δομή.
Η αρχιτεκτονική του χωριού παραπέμπει στο αξιοθαύμαστο αμυντικό σχεδιασμό της εποχής που οι Giustiniani ανέλαβαν την εκμετάλλευση της Χίου και που φρόντισαν να προστατεύσουν τόσο την καλλιέργεια της μαστίχας, όσο και τους ίδιους τους καλλιεργητές.
Τα χωριά – κάστρα που δημιουργούσαν ή ανακατασκεύαζαν, υπήρξαν αθέατα από τη θάλασσα, περιτειχισμένα από τους εξωτερικούς τοίχους των ίδιων τους των σπιτιών. Μοιάζουν «χωριά λαβύρινθοι», με σπίτια που επικοινωνούσαν από τις οροφές τους.
Εκκλησίες της Βέσσας είναι η Παναγιά, ο Άγιος Δημήτριος και η Παναγιά η Πετρούσενα. Η Βέσσα υπήρξε η γενέτειρα του Κωνσταντίνου Βαλιάδη (Κωνσταντίνου Ε') Οικουμενικού Πατριάρχη (1897-1901).
Η καταγραφή πραγματοποιήθηκε τον Αύγουστο του 2015, με την υποστήριξη σπουδαστών και φίλων του Δη.Πε.Θε. Βορείου Αιγαίου.
Λήψη & επεξεργασία εικόνας: Γιάννης Ζαφείρης,
Φωτογραφία: Ιωάννα Μπαλάσκα - Βασίλης Παχουνδάκης,
Τεχνική υποστήριξη: Ηλίας Κλέτσας – Γιώργος Παυλιδάκης,
Επιμέλεια κειμένων (Αγγλικά): Ιφιγένεια Σωτηράκη.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου