Πρόκειται για ένα από τα καλύτερα τραγούδια που έχει πει ο Αλκίνοος Ιωαννίδης. Κάθε στίχος από αυτό το τραγούδι έχει κάτι να σου πει, κρύβει κάτι που θες να το ψάξεις περισσότερο. Η ιστορία του τραγουδιού, ειπωμένη από τον ίδιο τον Αλκίνοο σε κάποια συναυλία του, μιλά για ένα παιδί που πήγε στην Αθήνα ψάχνοντας μια καλύτερη ζωή, αλλά απογοητεύτηκε. Η μουσική του τραγουδιού αποτυπώνει ακριβώς αυτό το συναίσθημα απογοήτευσης.
Η ιστορία του τραγουδιού
Το τραγούδι
Οι στίχοι
Πάσχα στο χωριό συγκέντρωση μετοίκων
Τα νέα απ' την Αθήνα στα όνειρα μου σφήνα
Πόζα και λουστρίνι, ο Νάκος φιγουρίνι
Πείνα μου μοιραία ζήλεια μου ρομφαία
Μπήκα σ' ένα τρένο πίσω δεν κοιτούσα
Μέσα μου πετούσα ψήλωσα δυο πόντους
Ζήνωνος μ' έντυσε η ζωή στρατιώτη
Ζήνωνος πόρνη η αγάπη η πρώτη
από βράδυ σε πρωί μου τελειώνει η ντροπή
Ζήνωνος
Εδώ οι χωριανοί μου δεν βοηθάνε άλλον
Σκούριασαν τα χέρια βρήκα άλλους τρόπους
Είπα να χαθώ το τέλος μου να βάλω
Λίγο ακόμα επάνω τρέλα μου σε φτάνω
Στις εφημερίδες μάνα αν με είδες
Μη μου στεναχωριέσαι
Μάνα δεν μου αξίζει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου