Η αυστηρή ποίηση μιας παλιάς Ελλάδας
Η φωτογραφία αυτή ανήκει στην Dorothy Burr Thompson και είναι από τα αρχεία της Αμερικανικής Αρχαιολογικής Σχολής. Είναι τραβηγμένη στα Παραπούγγια Βοιωτίας, που σήμερα ονομάζονται Λεύκτρα, σε ένα αγροτικό γάμο του 1924. Το χαμηλωμένο βλέμμα της νύφης, ο τρόπος που ανεμίζει το φόρεμά της, η μετέωρη φιγούρα του άντρα που σέρνει το χορό, οι σιλουέτες στο βάθος, συνθέτουν μια εικόνα μεγάλης ποιητικής δύναμης.
Η Βurr (1900 – 2001), εξέχουσα αρχαιολόγος στην μελέτη των ελληνιστικών πήλινων ειδωλίων και η πρώτη γυναίκα που συμμετείχε στις ανασκαφές της Αρχαίας Αγοράς της Αθήνας, ήταν μια σπουδαία προσωπικότητα που αγάπησε βαθιά την Ελλάδα. Γράφει στο προσωπικό της Ημερολόγιο, στις 9 Νοεμβρίου του 1924:
Μόνη μου σε ένα χωριό της Βοιωτίας, με τη βουή του ανέμου και τις κραυγές των μεθυσμένων αντρών στα αυτιά μου! Μ' αρέσει αυτός ο τόπος! Είναι τόσο γεμάτος ενδιαφέρον και την αίσθηση ότι εδώ συμβαίνει η αληθινή ζωή ― βλέποντας γάμους κάθε λίγο και λιγάκι... διαβαίνοντας αργά τους πορφυρούς αγρούς, κυματιστά, στο πανδαιμόνιο από καμπάνες, γνωρίζοντας τους χωρικούς... Ω, είναι τόσο γεμάτος ζωή!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου