Η σημερινή πλατεία του Κάστρου της Χίου φαίνεται να είναι τμήμα της πλατείας όπου υπήρχε στον ευρύτερο αυτό χώρο επί Γενουατών. Η κύρια είσοδος της πλατείας ήταν η Θαλασσινή Πύλη όπου συναθροίζονταν οι έμποροι για να πουλήσουν τα εμπορεύματα τους.
Επί Τουρκοκρατίας, η Θαλασσινή Πύλη σφραγίστηκε και η είσοδος στην πλατεία γινόταν από την Πόρτα Μαγγιόρε. Ο Ad. Testevuide, στα τέλη του 19ου αιώνα περιγράφει ότι στην πλατεία υπήρχε βρύση κυκλική και σκεπασμένη με κρούνο νερού και γούρνες. Αριστερά υπήρχαν τα καφενεία κάτω από τη σκιά μεγάλων δέντρων και διάφορα παραπήγματα και καταστήματα μικρών παντοπωλών.
Η ίδια εικόνα φαίνεται ότι υπήρχε και αργότερα, κατά την εγκατάσταση των προσφύγων στο Κάστρο το 1922. Μάλιστα, στην πλατεία άνοιξε την περίοδο αυτή και ξενοδοχείο, το γνωστό «Απόλλων», της οικογένειας Μωραίτη. Η βρύση ήταν το σημείο αναφοράς των κατοίκων, μια μοναδική εξαιτίας της απόλυτης ανθρώπινης ανάγκης που ικανοποιούσε αφορμή, για σχεδόν καθημερινή κοινωνική συνεύρεση με συνακόλουθο αποτέλεσμα την ανάπτυξη της κοινωνικής παιδείας, συλλογικής εμπειρίας και συνοχής.
Η κατεδάφιση της βρύσης, η οποία έγινε μετά το 2ο μισό του 20ου αιώνα, άλλαξε το πεδίο των δραστηριοτήτων στην πλατεία, ενώ ταυτόχρονα στη θέση των μικρών καταστημάτων και καφενείων άνοιξαν καταστήματα άλλων επαγγελμάτων π.χ. συνεργεία αυτοκινήτων.
Τα τελευταία χρόνια όμως άλλαξε πάλι η όψη της πλατείας μιας και εξωραίστηκε από την αρχαιολογία, άλλαξε ονομασία (από Πλατεία Κέννεντυ σε Πλατεία Φρουρίου), τα μαγαζιά/συνεργεία έκλεισαν και στη θέση τους άνοιξαν χώροι κοινωνικής αναψυχής, όπως καφενεία και ταβερνεία.
Η πλατεία γέμισε ξανά με κόσμο, και απόκτησε πάλι ένα ρόλο λιγότερο εμπορικό μεν, περισσότερο κοινωνικοπολιτιστικό δε. Στη σημερινή της όψη η πλατεία αντιπροσωπεύει το χώρο όπου ικανοποιούνται βασικές ανθρώπινες ανάγκες για κοινωνικοποίηση, προαγωγή της καθημερινής επίγνωσης των πραγμάτων και αναψυχή, ενώ ταυτόχρονα συντηρεί και την οικονομική της πτυχή, μιας και εκεί ικανοποιούνται επίσης και οι οικονομικές δραστηριότητες των επιχειρήσεων που στεγάζουν τους χώρους τους πέριξ της.
ΠΗΓΗ
Επί Τουρκοκρατίας, η Θαλασσινή Πύλη σφραγίστηκε και η είσοδος στην πλατεία γινόταν από την Πόρτα Μαγγιόρε. Ο Ad. Testevuide, στα τέλη του 19ου αιώνα περιγράφει ότι στην πλατεία υπήρχε βρύση κυκλική και σκεπασμένη με κρούνο νερού και γούρνες. Αριστερά υπήρχαν τα καφενεία κάτω από τη σκιά μεγάλων δέντρων και διάφορα παραπήγματα και καταστήματα μικρών παντοπωλών.
 |
| Η κυκλική Κρήνη στην πλατεία του Κάστρου αρχές 20ου αιώνα. Φωτογραφία Αρχείο ΕΛΙΑ. |
Η κατεδάφιση της βρύσης, η οποία έγινε μετά το 2ο μισό του 20ου αιώνα, άλλαξε το πεδίο των δραστηριοτήτων στην πλατεία, ενώ ταυτόχρονα στη θέση των μικρών καταστημάτων και καφενείων άνοιξαν καταστήματα άλλων επαγγελμάτων π.χ. συνεργεία αυτοκινήτων.
 |
| Η Πλατεία Φρουρίου άλλαξε χαρακτήρα και όψη με το άνοιγμα διαφορετικών επαγγελμάτων, π.χ συνεργεία |
Η πλατεία γέμισε ξανά με κόσμο, και απόκτησε πάλι ένα ρόλο λιγότερο εμπορικό μεν, περισσότερο κοινωνικοπολιτιστικό δε. Στη σημερινή της όψη η πλατεία αντιπροσωπεύει το χώρο όπου ικανοποιούνται βασικές ανθρώπινες ανάγκες για κοινωνικοποίηση, προαγωγή της καθημερινής επίγνωσης των πραγμάτων και αναψυχή, ενώ ταυτόχρονα συντηρεί και την οικονομική της πτυχή, μιας και εκεί ικανοποιούνται επίσης και οι οικονομικές δραστηριότητες των επιχειρήσεων που στεγάζουν τους χώρους τους πέριξ της.
 |
| Η πλατεία Φρουρίου σήμερα. Φωτογραφία www.explorechios.gr |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου