Τα πανέμορφα πουλιά με τους μακριούς λαιμούς και τα γαμψή μύτη προσφέρουν κατά καιρούς ένα μοναδικό θέαμα στους κατοίκους και τους περαστικούς από το Μεσολόγγι.
Στη λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου καταφθάνουν κάθε χρόνο περισσότερα από 7.000 φλαμίνγκο χαρίζοντας ένα μοναδικό ροζ θέαμα που λόγω των αυξημένων βροχοπτώσεων, που έχουν οδηγήσει σε άνοδο της στάθμης του νερού, τα φλαμίνγκο έχουν βγει και παραέξω, φτάνοντας μέχρι τους δρόμους.
Οι κάτοικοι του Μεσολογγίου, αλλά και οι περαστικοί, απολαμβάνουν εικόνες απίστευτης ομορφιάς με φόντο τη λιμνοθάλασσα και τα υπέροχα φλαμίνγκο που καθρεφτίζονται στα γαλήνια νερά της λιμνοθάλασσας και συνθέτουν ένα ονειρικό σκηνικό.
H λιμνοθάλασσα
Πηγή ζωής για το Mεσολόγγι η λιμνοθάλασσά του, δεν προσέφερε μόνο πλούτο και ευημερία, αλλά και ένα μοναδικό τοπίο φυσικής ομορφιάς που αποτελεί και έναν από τους σημαντικότερους υγροβιότοπους της Mεσογείου.
Συγκαταλέγεται στους 11 διεθνούς σημασίας υγροβιότοπους της Συνθήκης Pαμσάρ, είναι περιοχή «Eιδικής Προστασίας», σύμφωνα με την οδηγία της EOK «Περί διατηρήσεως των άγριων πτηνών», είναι «Eιδικά προστατευόμενη περιοχή», σύμφωνα με τη Σύμβαση της Bαρκελώνης, έχει χαρακτηριστεί «Σημαντική περιοχή για τα πουλιά της Eλλάδας» και βέβαια περιλαμβάνεται στον κατάλογο περιοχών του δικτύου «Natura 2000».
Τα πανέμορφα φλαμίνγκο είναι μόνιμοι κάτοικοι και σε παλαιότερη μέτρηση που είχε γίνει από την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία μαζί με τον Φορέα Διαχείρισης Λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου είχαν καταμετρηθεί 7.500 χιλιάδες φλαμίνγκο στην λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου – Αιτωλικού.
Τα φλαμίνγκο
Με το πέρασμα των αιώνων, όλα τα είδη των φλαμίνγκο έχουν εξελιχθεί έτσι ώστε να μπορούν να ζήσουν σε κάποια από τα πιο εχθρικά περιβάλλοντα του πλανήτη, όπως καυστικές λίμνες, λιμνοθάλασσες με υψηλή συγκέντρωση χλωριούχου νατρίου ή αλυκές σε μεγάλο υψόμετρο.
Ένα από τα είδη του, το μικρό φλαμίνγκο (ή φοινικόπτερος ο ελάσσων) έχει οδηγήσει στα άκρα αυτό που θα έλεγε κανείς «vivere pericolosamente», το ζην επικινδύνως: Οι περισσότερες αποικίες τους απαντώνται στις υπέρ αλκαλικές λίμνες της Κοιλάδα του Μεγάλου Ρήγματος στην Αφρική, όπου ανθίζουν τα μικροσκοπικά κυανοπράσινα φύκια (κυανοβακτήρια) – που αποτελούν την τροφή τους. Τα δηλητηριώδη αυτά κυανοφύκη απελευθερώνουν χημικές ουσίες που, στα περισσότερα πλάσματα του ζωικού βασιλείου, μπορούν να προκαλέσουν μοιραία βλάβη στα κύτταρα, το νευρικό σύστημα και το ήπαρ.
Ροζ φτέρωμα για όσο φτάνει το μάτι – Μία τεράστια αποικία φλαμίνγκο, και πάλι στη λίμνη του εθνικού πάρκου Νακούρου στην Κένυα – Photo: Wikipedia
Σε αντίθεση με το υπόλοιπο ζωικό βασίλειο, όμως, το μικρό φλαμίνγκο μπορεί να καταναλώσει ατελείωτες ποσότητες κυανοβακτηρίων χωρίς να πάθει το παραμικρό – πλην του χρωματισμού του φτερώματός τους με το χαρακτηριστικό ροζέ χρώμα, προερχόμενου από μία χρωστική ουσία που περιέχεται στο συγκεκριμένο φύκι.
Δύο από τα αγαπημένα, τοξικά οικοσυστήματα των μικρών φλαμίνγκο είναι η λίμνη Μπογκόρια στην Κένυα και η λίμνη Νάτρον στην Τανζανία. Περιβάλλοντα απολύτως εχθρικά για οποιαδήποτε άλλη μορφή ζωής – τα νερά της Νάτρον δε, μπορούν να «εξαϋλώσουν» ακόμη και το ανθρώπινο δέρμα…
Για τα φλαμίνγκο όλα αυτά δεν αποτελούν πρόβλημα. Είναι μία κανονικότητα. Το ιδιαιτέρως σκληρό δέρμα και το ύψος των ποδιών τους αποτρέπει τα εγκαύματα. Μπορούν να πιουν νερό σε σχεδόν θερμοκρασία βρασμού, από πηγές, θερμοπίδακες και λίμνες. Ενώ αν δε βρουν πόσιμο (γλυκό) νερό, έχουν την ικανότητα να το «φιλτράρουν», μέσω ενός συστήματος αδένων στο κεφάλι τους, αφαιρώντας το αλάτι και αποβάλλοντάς το από τη ρινική κοιλότητα.
Τα φλαμίνγκο είναι εξαιρετικά ανθεκτικά πλάσματα και ζουν έως και πενήντα χρόνια. Είναι μονογαμικά, ζουν σε τεράστιες αποικίες εκατομμυρίων – κάτι που ευνοεί την αναπαραγωγή τους αλλά και αποτελεί «ασπίδα» προστασίας από τους θηρευτές τους, όπως ύαινες και τσακάλια, τα οποία, λόγω μαζικότητας, δεν μπορούν να εστιάσουν στη μονάδα για να επιτεθούν…
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου