Η δύναμη της ανθρώπινης δημιουργικότητας είναι προφανής παντού, στις τεχνολογίες που χρησιμοποιούμε, στα κτίρια που κατοικούμε, στα ρούχα που φοράμε και στις ταινίες που βλέπουμε. Η επίδραση της δημιουργικότητας, ωστόσο, είναι πολύ μεγαλύτερη.
Επηρεάζει όχι μόνο όσα φέρνουμε στον κόσμο, αλλά και τι κάνουμε με αυτά – όχι μόνο τι κάνουμε, αλλά και πώς σκεφτόμαστε και νιώθουμε γι΄αυτά.
Σε αντίθεση με τα άλλα είδη, απ’ όσο μπορούμε να ξέρουμε, δεν ζούμε απλώς στον κόσμο. Περνάμε το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου μας σε συζητήσεις και σκέψεις για τα όσα συμβαίνουν και για το τι σημαίνουν όλα αυτά. Μπορούμε να το κάνουμε χάρη στη δύναμη της φαντασίας, που επηρεάζει την ικανότητά μας να σκεφτόμαστε με λόγια και αριθμούς, με εικόνες και χειρονομίες, και τα χρησιμοποιούμε όλα αυτά για να δημιουργήσουμε θεωρίες και όλες τις περίπλοκες ιδέες και αξίες που απαρτίζουν τις διάφορες οπτικές της ανθρώπινης ζωής.
Δεν βλέπουμε απλώς τον κόσμο όπως είναι. Τον ερμηνεύουμε μέσα από τις ιδιαίτερες ιδέες και πεποιθήσεις που έχουν σχηματίσει τους πολιτισμούς και τις προσωπικές μας απόψεις. Όλα αυτά στέκονται ανάμεσα σε εμάς και στις εμπειρίες μας στον κόσμο, παίζοντας τον ρόλο ενός φίλτρου στις αντιλήψεις και τις σκέψεις μας.
Αυτό που πιστεύουμε για τον εαυτό μας και για τον κόσμο μας κάνουν αυτό που είμαστε και αυτό που μπορούμε να γίνουμε. Αυτό εννοεί ο Άμλετ όταν λέει: «Τίποτα δεν είναι καλό ή κακό, αλλά το κάνει τέτοιο η σκέψη μας».
Τα καλά νέα είναι ότι μπορούμε πάντα να προσπαθήσουμε να σκεφτούμε διαφορετικά. Αν δημιουργήσουμε τη δική μας οπτική για τον κόσμο, μπορούμε να τον αναδημιουργήσουμε με μια διαφορετική οπτική για την κατάστασή μας. Τον 16ο αιώνα, ο Άμλετ είπε ότι έβλεπε, μεταφορικά, τη Δανία σαν φυλακή.
Τον 17ο αιώνα, ο Ρίτσαρντ Λόβλας έγραψε ένα ποίημα για την αγαπημένη του, την Αλθία. Υιοθετώντας την αντίθετη άποψη, ο Λόβλας λέει ότι γι΄αυτόν φυλακή θα ήταν ένα μέρος γεμάτο ελευθερία, αν δεν μπορούσε να σκεφτεί την Αλθία. Κλείνει το ποίημά του ως εξής:
Οι πέτρινοι τοίχοι δεν κάνουν τη φυλακή,
Ούτε τα σιδερένια κάγκελα το κλουβί.
Τα αθώα και ήρεμα μυαλά
Τα παίρνουν όλα αυτά για ερημητήριο.
Αν έχω ελευθερία στην αγάπη μου
Και στην ψυχή μου είμαι ελεύθερος,
Μόνο οι άγγελοι, που πετούν ψηλά,
Απολαμβάνουν τέτοια ελευθερία.
Τον 19ο αιώνα, ο Γουίλιαμ Τζέιμς έγινε ένας από τους θεμελιωτές της σύγχρονης ψυχολογίας. Ως τότε, ήταν πλέον ευρέως κατανοητό ότι οι ιδέες και ο τρόπος σκέψης μας μπορούσε να μας φυλακίσει ή να μας απελευθερώσει.
Σύμφωνα με τον Τζέιμς: «Η σπουδαιότερη ανακάλυψη της γενιάς μου είναι ότι οι άνθρωποι μπορούν να αλλάξουν τη ζωή τους αλλάζοντας τον τρόπο σκέψης τους… Αν αλλάξετε μυαλό, μπορείτε να αλλάξετε τη ζωή σας».
Αυτή είναι η πραγματική δύναμη της δημιουργικότητας και η πραγματική εγγύηση ότι θα βρεθείτε στο Στοιχείο σας.
Απόσπασμα από το βιβλίο των Ken Robinson & Lou Aronica «Βρες το Στοιχείο σου» από τις εκδόσεις Διόπτρα
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου