Γράφει η Μαρία Πολυμήλη
Στην μαύρη θάλασσα των ανθρώπων, είναι πολύ δύσκολο να δούμε φως καθαρό και να οδεύσουμε ακέραιοι προς αυτό. Είναι όμως ακόμα πιο δύσκολο το φως που θα διακρίνουμε, εφόσον καταφέρουμε να το αγγίξουμε, να είναι για εμάς, να ταιριάξει με την δίκη μας φωτιά ώστε να μην σβήσει με την ένωση μια από τις δυο φλόγες, αν όχι και οι δυο. Το ιδανικό είναι όταν δυο φλόγες έρθουν κοντά να λάμψουν ακόμα πιο πολύ μαζί…
Όταν έχεις ζήσει πολύ καιρό μόνος σου και καταφέρεις να γνωρίσεις κάποιον με τον οποίο νιώθεις ότι υπάρχει κάποιο ταίριασμα και μπορείς να μοιραστείς στιγμές από τη ζωή σου μαζί του, αν δεν είναι για εσένα, ενέχεται ο κίνδυνος να μπερδευτείς από την λαχτάρα σου να μην είσαι πια μόνος και να εγκλωβιστείς με τον λάθος άνθρωπο. Μπορεί να είναι σωστός για τη δεδομένη περίοδο, να κάνει καλό ο ένας στον άλλον παροδικά και να συμβάλει η συνάντηση αυτή στην εξελικτική του πορεία του καθενός, αλλά να μην υπάρχει ουσιαστική ένωση και να ελλοχεύει ένα κενό το οποίο όλο και θα μεγαλώνει, είτε με τριβές αναπόφευκτες με την πάροδο του χρόνου, είτε με απόσταση.
Στην πορεία της ζωή μας συναντάμε ανθρώπους, αναπτύσσουμε σχέσεις και μέσα από την αλληλεπίδραση διδασκόμαστε, αναπτυσσόμαστε και ανακαλύπτουμε περισσότερα για τους εαυτούς μας. Κάνουμε λάθη, μας δίνεται η ευκαιρία να μάθουμε από αυτά, αλλά μπορούμε ακόμα πιο σοφά να διδαχτούμε και από τα λάθη των άλλων, παρατηρώντας.
Οι ενοχές που μας κατακλύζουν συχνά για τις «κακές» επιλογές μας όταν μια σχέση τελειώνει ή όταν βρίσκουμε τον εαυτό μας παγιδευμένο σε μια κακοποιητική ή άσχημη σχέση είναι μόνο επιβαρυντικές και ανώφελες. Χρειάζεται να κατανοήσουμε πως ο καθένας μετακινείται και απελευθερώνεται από δεσμά όταν είναι έτοιμος και πως τον δικό του κατάλληλο καιρό συναντάει κάνεις τον άνθρωπο του ή ανθρώπους που συμβάλουν σε κάποια θετική αλλαγή πλεύσης. Η ζωή άλλωστε είναι γεμάτη διδάγματα που λαμβάνουμε μέσα από εμπειρίες. Να συγχωρούμε τον εαυτό μας, να τον ακούμε, να τον κατανοούμε και να εξελισσόμαστε!
Κάθε δεδομένη στιγμή βρίσκεσαι εκεί που μπορείς να είσαι.
Οι «λάθος» σχέσεις και όχι μόνο, βγάζουν στην επιφάνεια κομμάτια μας που κρύβαμε καλά ώστε να τα αντιμετωπίσουμε. Έλκουμε ό,τι εκπέμπουμε. Αν κάποιο κομμάτι μας χρειάζεται ακόμα δουλειά θα διαλέξουμε ή θα προσελκύουμε έναν σύντροφο που θα μας βγάλει με κάποιον τρόπο το θέμα αυτό στην επιφάνεια. Είτε με συμπεριφορές δικές του, καθρεφτίζοντας ό,τι βαθιά κρύψαμε, είτε μέσα από την αλληλεπίδραση των δυο να προκαλείται αυτό το στοιχείο του χαρακτήρα μας εντονότερα.
Σκοπός είναι να μετακινούμαστε όταν χρειάζεται είτε μέσα στην σχέση, είτε έξω από αυτήν και να μπορούμε να πάμε παρακάτω μαζί ή χωριστά.
Απαραίτητη προϋπόθεση για να μην εγκλωβιστείς σε μια τοξική κατάσταση είναι να είσαι ακέραιος, ώστε να μπορείς να βλέπεις καθαρά, να μπορείς να επιλέγεις και να ελίσσεσαι έξυπνα ώστε να μην μείνεις σε κάτι που θα σε φθείρει, αλλά να μπορείς να δεις τι σε γεμίζει και να βαδίσεις προς αυτό.
Διαφορετικά αν δεν αντιληφθείς, όταν μια σχέση δεν είναι για εσένα, ότι η χρονική προθεσμία που σας ενώνει έχει τελειώσει και μείνεις γαντζωμένος σε κάτι που σημασία είχε μόνο σε χρόνο παρελθοντικό, τότε μπορεί το τίμημα να είναι πολύ ακριβό. Κινδυνεύεις να χάσεις όχι μόνο την ζωή που είναι στο τώρα και στο αύριο για εσένα, αλλά κινδυνεύεις να θυσιάσεις και τον ίδιο σου τον εαυτό.
Όπου χωράς ή χώρεσες κάποτε, δεν σημαίνει πως ανήκεις…
Καλούμαστε να πάμε παρακάτω γενναία όταν κάποιος κύκλος κλείνει. Να προσπαθήσουμε να αναπτυχθούμε από τις εμπειρίες που αποκομίσαμε, να έχουμε καθαρή ματιά και να ανοίξουμε την καρδιά μας, έχοντας διδαχτεί και αναπτυχθεί, όντας σε ετοιμότητα και σε καλή επαφή με τον εαυτό μας ώστε να μπορέσουμε να κάνουμε την φλόγα μας ακόμα πιο φωτεινή, είτε με τον άνθρωπο που επιλέγουμε να μας συντροφεύει, είτε μόνοι μας!
Click here for more...
from #Bangladesh #News aka Bangladesh News Now!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου