Οι νικητές της ζωής

Πόσο τρομαχτική είναι η ζωή;

Είναι αυτές οι άπιαστες στιγμές, που πιστεύεις πως έχεις βρει την πιο κατάλληλη θέση για να ξαποστάσεις, να μείνεις ακίνητος, με θέα τη θάλασσα που έχει κρύψει στην αγκάλη της όλα σου τα μυστικά, με ορίζοντα τον καθάριο ουρανό, που δεν έχει καμία απολύτως διάθεση να σ΄απειλήσει με μαύρα σύννεφα ή με καταιγίδες, που ευχαριστείς τον ύψιστο για το δώρο της ζωής και ξαφνικά Δαίμονας ή αερικό, κατάρα μαύρη ή φίδι κολοβό… Το τσίμπημα είναι τόσο δυνατό, που κόβεται η ανάσα και εσύ αποκαμωμένος κοιτάζεις με τρόμο και αναρωτιέσαι ‘Γιατί;’

Μόνο που όσο και να προσπαθήσεις, απάντηση ικανή να σε καθησυχάσει δε θα βρεις, γιατί απλούστατα δεν υπάρχει.

Πλέον η φύση του ανθρώπου έχει αλλοιωθεί τόσο, που πολλές φορές ο ίδιος δεν αναγνωρίζει τη φωνή του, την επιλογή του, τη φιγούρα που στέκεται απέναντι του και κοιτάζει με περισσό θράσος. 

Μια ανάγκη, που σχεδόν σου κατατρώει τα σωθικά, ν΄αποδείξεις πως εσύ ‘διαφέρεις’ από τους υπόλοιπους, είσαι καλύτερος, ομορφότερος, πιο ταλαντούχος, πιο χαρούμενος, πιο πετυχημένο, σε οδηγεί με αριθμητική ακρίβεια στις πιο λάθος επιλογές, στα πιο σκοτεινά μονοπάτια και ο εγωισμός πάντα εκεί, δίπλα στο καρδιοχτύπι, για να μη χάσει ούτε έναν χτύπο, ούτε μια ανάσα…

Είναι πράγματι τρομαχτικό να διαπιστώνεις πως τα ίδια χείλη που ‘χθες’ σου δίναν υποσχέσεις αιώνιας πίστης και φιλίας, ενώ πάλευαν να σε πείσουν για συναισθήματα, που με το ζόρι φορούσαν το ταμπελάκι ‘ανιδιοτελή’, πριν λαλήσει ο πετεινός να ορκίζονται πως θα σ΄εκμηδενίσουν, στον Καιάδα θα σε ρίξουν.

Το τρομαχτικότερο όλων;

Πως αν αφεθείς σ΄αυτόν τον πόλεμο των κούφιων εντυπώσεων και των κενών εγωισμών θα κάνεις τα ίδια και χειρότερα λάθη.

Είναι τραγικό να χάνεις το στόχο σου και ακόμη τραγικότερο να παρακολουθείς ανάξιους ανθρώπους ν΄αποδείξουν πως η νέα φορεσιά που φόρεσαν είναι των ‘νικητών’.

Νικητής στη ζωή είναι ο κάθε ένας και η κάθε μία γύρω μας, που βγαίνουν από την αίθουσα της χημειοθεραπείας με το βλέμμα χαμογελαστό και ας λυγίζουν τα γόνατα από την εξάντληση και ας ανακατεύονται τα σωθικά από τα ‘φαρμάκια’ της θεραπείας.

Νικητής είναι ο γονέας που παλεύει να σπουδάσει τα παιδιά του, να τους προσφέρει ότι πιο πολύτιμο μπορεί, παιδεία, ήθος, αρχές.

Νικητής είναι ο άνθρωπος που δεν ξεπουλιέται για μια εικονικά άνετη ζωή, αυτός που δεν προδίδει τα πιστεύω του, αυτός που ο λόγος του είναι υπογραφή, αυτός που δε δειλιάζει να βγει ‘χαμένος’ στον ισολογισμό.

Νικητής είναι ο κάθε ένας από μας, που μπορεί να κοιτάζει το πρωί τον καθρέπτη χωρίς να ντρέπεται, γι΄αυτά που σκέφτηκε ή έκανε την προηγούμενη, γι΄αυτά που αποφάσισε να κάνει την επομένη.

Νικητής είναι το παιδί που ‘βγαίνει’ στο μεροκάματο, ενώ διψάει να σπουδάσει, είναι ο γονιός που δίνει τα όργανα του μοναχογιού του για να δώσει ζωή σ΄άγνωστους ανθρώπους, είναι η γριά που στήνει σε μια γωνιά τα πλεκτά της για να ταΐσει τα εγγόνια.

Ναι, ζούμε σε μια μικρή κοινωνία που μας έχουν πλημμυρίσει οι νικητές της ζωής, είναι όλοι αυτοί που απαξιωτικά προσπερνάμε, που χαιρέκακα κριτικάρουμε, που επιδεικτικά σνομπάρουμε… 

Εμείς οι σπουδαίοι… οι μορφωμένοι… οι ξεχωριστοί… οι πετυχημένοι που πουλήσαμε την ψυχή μας για κάτι που στην ουσία δε θ΄αποκτήσουμε ποτέ…  δυο δράμια ανθρωπιά, που πετάξαμε στα σκουπίδια, για να φορέσουμε τη νέα φορεσιά των ‘νικητών’…

Ας μ΄αξιώσει ο Θεός ποτέ να μη ντυθώ ‘νικητής’…

Έγραψε η Μαρία Σταυρίδου ~ Αρθρογράφος – Λογοτέχνιδα

Εικόνα: Depositphotos 

Click here for more...
from #Bangladesh #News aka Bangladesh News Now!!!