Άργος, ο Λύκος της Φιλίας

Μια φορά κι έναν καιρό, σε ένα πυκνό δάσος γεμάτο πανύψηλα δέντρα και κρυστάλλινες λίμνες, ζούσε ένας λύκος διαφορετικός από τους άλλους. Τον έλεγαν Άργο και δεν του άρεσε να κυνηγάει. Ενώ οι άλλοι λύκοι περνούσαν τις μέρες τους κυνηγώντας ελάφια και κουνέλια, ο Άργος προτιμούσε να περιπλανιέται στο δάσος, να ακούει το θρόισμα των φύλλων και να κοιτάζει τα αστέρια τη νύχτα.

Μια μέρα, καθώς περπατούσε κοντά σε ένα ρυάκι, άκουσε ένα κλάμα. Ακολουθώντας τον ήχο, βρήκε ένα μικρό ελάφι παγιδευμένο σε μια πυκνή συστάδα θάμνων. Το ελάφι προσπαθούσε να ελευθερωθεί, αλλά τα κλαδιά ήταν πολύ πυκνά. Ο Άργος πλησίασε προσεκτικά. Το ελάφι τρόμαξε, αλλά εκείνος του μίλησε ήρεμα.

«Μην φοβάσαι, δεν θα σου κάνω κακό», είπε ο Άργος και με προσεκτικές κινήσεις άρχισε να σπρώχνει τα κλαδιά. Μετά από λίγη ώρα, το ελάφι ήταν ελεύθερο.

«Σε ευχαριστώ! Με λένε Νέρη», είπε το ελάφι γεμάτο ευγνωμοσύνη.

Από εκείνη τη μέρα, ο Άργος και η Νέρη έγιναν αχώριστοι φίλοι. Μαζί εξερευνούσαν το δάσος, ανακάλυπταν κρυφά μονοπάτια και απολάμβαναν τις ομορφιές της φύσης. Οι άλλοι λύκοι δεν καταλάβαιναν τον Άργο, αλλά εκείνος δεν νοιαζόταν. Είχε βρει μια αληθινή φίλη.

Μια χειμωνιάτικη νύχτα, μια ομάδα κυνηγών μπήκε στο δάσος. Ο Άργος και η Νέρη άκουσαν τα σκυλιά να γαβγίζουν και τα βήματα των ανθρώπων που πλησίαζαν. Χωρίς να χάσουν χρόνο, ο Άργος σκέφτηκε ένα σχέδιο. Οδήγησε τη Νέρη σε ένα κρυφό μονοπάτι και τη βοήθησε να περάσει μέσα από έναν στενό βράχο, όπου οι κυνηγοί δεν μπορούσαν να την ακολουθήσουν. Ο ίδιος, όμως, αποφάσισε να τους αποσπάσει την προσοχή.

Όταν οι κυνηγοί έφτασαν, είδαν τον Άργο να τρέχει ανάμεσα στα δέντρα. 

Προσπάθησαν να τον ακολουθήσουν, αλλά εκείνος ήταν πιο γρήγορος. Τους οδήγησε μακριά από το σημείο όπου κρυβόταν η Νέρη και, αφού βεβαιώθηκε ότι ήταν ασφαλής, χάθηκε μέσα στη νύχτα.

Από τότε, ο Άργος έγινε θρύλος στο δάσος. Όλοι μιλούσαν για τον γενναίο λύκο που έσωσε το ελάφι. Οι άλλοι λύκοι άρχισαν να τον βλέπουν με θαυμασμό και σεβασμό, και ακόμα και οι άνθρωποι που περνούσαν από το δάσος άκουγαν τις ιστορίες για τον λύκο που δεν κυνηγούσε, αλλά προστάτευε.

Κι έτσι, ο Άργος συνέχισε να ζει στο δάσος, ελεύθερος και ευτυχισμένος, με την καρδιά του γεμάτη αγάπη και φιλία.

Επιμέλεια: anexitilo.net