Υπάρχουν φορτία που βλέπουμε και αγγίζουμε, που σηκώνουμε με τα χέρια και νιώθουμε το βάρος τους στην πλάτη. Αλλά το πιο ασήκωτο φορτίο είναι αυτό που δε φαίνεται: οι σκέψεις που κουβαλάμε μέσα μας.
Οι σκέψεις μας έχουν τη δύναμη να μας ανυψώσουν ή να μας καταρρακώσουν. Οι αναμνήσεις του παρελθόντος, οι ανησυχίες για το μέλλον, οι αμφιβολίες για τον εαυτό μας—όλα αυτά βαραίνουν το μυαλό μας περισσότερο από οποιοδήποτε φυσικό βάρος. Μερικές φορές, νιώθουμε σαν να περπατάμε σκυφτοί, όχι γιατί οι ώμοι μας κουράστηκαν, αλλά γιατί το μυαλό μας είναι φορτωμένο με υπερβολική σκέψη.
Όσο περισσότερο σκεφτόμαστε, τόσο περισσότερο δίνουμε δύναμη στις αμφιβολίες και στους φόβους μας. Δημιουργούμε προβλήματα που ίσως να μην υπήρχαν καν. Παγιδευόμαστε σε έναν ατελείωτο κύκλο ανάλυσης, προσπαθώντας να ελέγξουμε το ανεξέλεγκτο. Αλλά το αληθινό βάρος δεν είναι οι ίδιες οι καταστάσεις—είναι ο τρόπος που τις ερμηνεύουμε.
Η λύση; Να μάθουμε να αφήνουμε κάτω ό,τι δε μας ωφελεί. Να ξεχωρίζουμε τις σκέψεις που αξίζουν την προσοχή μας από εκείνες που απλά μας καταπιέζουν. Να ζούμε περισσότερο στο παρόν και λιγότερο στις φανταστικές εκδοχές του μέλλοντος που πλάθει το μυαλό μας.
Γιατί, στο τέλος της ημέρας, το μόνο που πραγματικά κουβαλάμε είναι ο τρόπος που επιλέγουμε να βλέπουμε τον κόσμο. Και αν μάθουμε να ελαφρύνουμε τις σκέψεις μας, θα ανακαλύψουμε πόσο πιο ανάλαφρη μπορεί να γίνει η ζωή.
Επιμέλεια: anexitilo.net
..jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου