Σε μια κοινωνία που διαρκώς μας βομβαρδίζει με εικόνες "τελειότητας", είναι εύκολο να παρασυρθούμε στο κυνήγι του ιδανικού: του τέλειου συντρόφου, της τέλειας ζωής, της τέλειας δουλειάς. Ψάχνουμε έξω από εμάς για κάτι που θα μας ολοκληρώσει, θα μας κάνει ευτυχισμένους, θα μας επιβεβαιώσει. Όμως, όση προσπάθεια κι αν καταβάλουμε για να το βρούμε, συχνά καταλήγουμε απογοητευμένοι. Γιατί; Γιατί ίσως το ιδανικό δεν είναι εκεί έξω. Ίσως βρίσκεται μέσα μας.
Το αληθινό "ιδανικό" δεν είναι κάτι στατικό, δεν είναι μια εικόνα που πρέπει να κατακτήσεις. Είναι μια κατάσταση ύπαρξης. Αντί να σπαταλάς χρόνο ψάχνοντας τον τέλειο άνθρωπο, τη ζωή των ονείρων σου ή τις ιδανικές συνθήκες, γύρισε τον φακό προς τα μέσα. Αναρωτήσου: "Εγώ είμαι αυτό που θαύμαζα; Εγώ θα επέλεγα τον εαυτό μου αν τον συναντούσα;"
Όταν αποφασίσεις να γίνεις εσύ το ιδανικό που ψάχνεις – ευγενικός, δυνατός, αυθεντικός, παρών – τότε αλλάζουν όλα. Δεν περιμένεις πια κάποιον ή κάτι να σε σώσει. Δεν ζεις με την ελπίδα πως κάτι εξωτερικό θα γεμίσει το κενό. Αναλαμβάνεις την ευθύνη της εξέλιξής σου και μετατρέπεσαι στον άνθρωπο που θέλεις να έχεις δίπλα σου, στη ζωή που ονειρευόσουν.
Το ιδανικό δεν είναι προορισμός. Είναι στάση ζωής. Και ξεκινά από σένα.
Επιμέλεια: anexitilo.net
..jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου